Sponsors en Partners van deze expeditie Nolet Distillery

Eerdere berichten

6 mei: Wat is wijsheid?

Wat is wijsheid?

Door: Katja

Het sneeuwt hier alweer een paar dagen. Of beter gezegd, in het basiskamp verandert de sneeuw steeds meer in regen: de temperatuur loopt met de dagen op. We worden omringd door wolkenflarden en zien een groot deel van de dag niets van de Manaslu. Verder komen er regelmatig ‘intercities’ langs, gigantische lawines die naar beneden denderen. Hoog op de berg zelf is het vandaag overigens helder, horen we over de portofoon van het Duitse ski-team. Wij zitten hier dus “slechts” in laaghangende bewolking. Twee dagen geleden sneeuwde het echter zowel laag als hoog, de hele dag door. We weten dus wat ons te wachten staat als we weer omhoog gaan: de tenten in de hoogtekampen zullen bedolven zijn onder een dikke laag sneeuw.


De grote vraag is: wanneer wordt de beklimming vervolgd? Eigenlijk was het plan om morgen (woensdag 7 mei) omhoog te gaan en een eerste toppoging te wagen in het weekeinde. Een ambitieus plan, gezien het aantal meter touw (circa 600 meter) dat nog “gefixt” moet worden naar kamp drie op 7400 meter. Allesbepalend bij het doorgaan van dit plan is de weersvoorspelling: zwakken de hoge winden af? En hoe staat het met de sneeuwval en het daarmee gepaard gaande lawinerisico? En is er een mogelijkheid om samen te werken met andere teams bij het “sporen” en prepareren van de route?

Zoals gewoonlijk kan er pas op het allerlaatst besloten worden: de klimronde gaat maar liefst vijf tot zes dagen duren en de weersvoorspelling kijkt eenzelfde periode vooruit. Wij hebben de hele dag dan ook met smart zitten wachten op de meest recente voorspelling uit Zwitserland. Die is zojuist binnengekomen en geeft redelijk weer aan, maar nog steeds met kans op sneeuw. Zaterdag zou een behoorlijke topdag kunnen worden (een ‘zesje’), maar op zondag trekt de wind op 8000 meter weer aan naar 70 kilometer per uur. Volgende week zou een weersverandering te zien geven met vooral minder wind.

Wat nu? Zaterdag zou een kans bieden voor de top, maar het is eigenlijk net te snel. Gezien het feit dat er zoveel sneeuw gevallen is (zwaar sporen) en er nog zoveel aan de route gedaan moet worden (touw fixeren), is het waarschijnlijk nodig een tussenkampje te maken tussen kamp twee en drie. Dat zou een extra dag vergen. Verder past het de andere teams beter om een paar dagen te wachten met vertrekken, aangezien zij nog niet of pas net terug zijn van hun klimronde naar kamp twee. Ergo: wat wordt onze strategie? De toppoging even uitstellen. Morgen gaan Miriam, Henk, Niels en ik wel naar kamp 1 voor een korte “tussenronde”. Om wat beweging te hebben, een nachtje wat hoger te slapen en om de situatie van onze materialen in kamp één te beoordelen. We komen dan op donderdag weer terug. Onze insteek is vervolgens: vertrek voor de topronde in het weekeinde en de daadwerkelijke toppoging midden volgende week. Dit alles op basis van de huidige voorspelling.

Hoewel het vervelend is dat de weersomstandigheden in het basiskamp te wensen overlaten, vermaken we ons hier uitstekend. Spelletjes doen, een boek lezen, nadenken over de beklimming, de strategie bespreken, sociale contacten met andere teams onderhouden én niet te vergeten: de laptop met e-mail geeft afleiding genoeg. Een paar dagen verblijven in het basiskamp kan ik iedereen aanraden: een goede onthaastingskuur! Wat betreft de gezondheid van iedereen: vervelend genoeg heeft Menno een kaakontsteking opgelopen. Ja, zelfs dit soort ontstekingen ontstaan eerder op hoogte: door de lage luchtdruk komen latente ontstekingen, waar je in Nederland misschien nog maanden niets van merkt, eerder aan de oppervlakte. Zeer vervelend dus. Het lijkt wel aardig te lukken de zwelling de kop in te drukken met antibiotica, met dank aan Ronald Hulsebosch en Gijs de Vente voor het medisch advies. Nu nog hopen dat de ontsteking ook ingekapseld wordt zodat Menno zonder nadelige gevolgen tot het eind van de expeditie bij ons kan blijven. Met Niels en Miriam gaat het goed qua gezondheid. Henk loopt nog steeds met een vervelende hoest rond, maar het gaat hem verder goed. Tja en ikzelf? Helaas ben ik opnieuw geveld door een hardnekkige verkoudheid, waardoor ik mij niet 100% fit voel. Ik was dan ook blij met de afgelopen rustdagen hier in het basiskamp. Ook ben ik er niet rouwig om dat de toppoging nog even op zich laat wachten!

Bekijk de foto's


Andere berichten


Meer nieuws