Sponsors en Partners van deze expeditie Nolet Distillery

Eerdere berichten

28 maart: Namche Bazaar, het Zermatt van de Himalaya

Namche Bazaar, het Zermatt van de Himalaya

Door: Menno

Het venijn zit ‘m in de staart, bij de wandeltocht naar Namche Bazaar. Gisteren en het eerste stuk van vandaag liepen we steeds redelijk vlak, nu we het dorpje naderen moeten we onze bovenbeenspieren voor het eerst aanspreken om een steile klim te overwinnen. De zon schijnt fel en als de wind wegvalt loopt de temperatuur op tot al gauw 30 graden. Zweten dus! Maar daar zijn we niet vies van. Deze trektocht in de Khumbuvallei is bedoeld om onze lichamen langzaam aan de hoogte te laten wennen. Inspannen dus en langzaam maar gestaag hoogte winnen. Daarna goed eten, veel drinken (gingertea bij voorkeur) en zo lang mogelijk per nacht slapen.


Terug naar eergisteren. De landing in Lukla is spectaculair te noemen. Het is half acht in de morgen. De piloot van Yeti airlines stuurt de Twinotter probleemloos tussen de bergtoppen door om daarna zonder enige zweetdruppel op zijn voorhoofd recht op een wand af te vliegen. Ook de stewardes achterin –haar enige taak is het uitdelen van een snoepje en watten tegen de herrie- blikt of bloost niet. Pas op het laatste moment komt de landingsbaan in zicht, opvallend kort en schuin oplopend tegen de helling. Spannend! Helemaal omdat vlak voor de landing een van de raampjes naar binnen valt. Gelukkig raakt slechts ons haar in de war en kunnen we ongeschonden voet zetten in de Khumbu-vallei. Hier scheiden voor even onze wegen. Katja en Henk gaan in een dorpje ‘terug’ een klooster bezoeken omdat ze het Boeddhabeeld hebben gesponsord. Miriam, Niels en Menno gaan met vrienden Maarten en Rudy de andere kant op, in de richting van de Mount Everest. Onderweg naar het dorpje Phakding maken we al snel kennis met de huisdieren van de Nepalese bergen: de Yaks. Les een: passer zo’n beest niet aan de dalkant…

De dag erna lopen we naar Namche Bazaar. Het Zermatt van de Himalaya. De hoofdstraat is volgepropt met winketjes. We zijn op 3440 meter in de middle of nowhere, maar alles is er ‘gewoon’ te koop. Groente, Cola, Pringles, Whiskey, Bier, DVD’s, boeken, radio’s, wc-rollen. De Konditorei verkoopt lekkere “hausgemachte” chocolade-cake en voor 6 Euro per uur kan je internetten in het Everest-cybercafe. Ook trekkers die te weinig warme kleding mee hebben kunnen hier voor een spotprijs een donsjas op de kop tikken. 40 Dollar voor een Mammutjas, die in Europa al gauw het tienvoudige kost. Dan moet je de kans dat deze gevuld is met kippenveren (en restvlees) wel op de koop toenemen, maar een paar weken houdt ie je zeker warm. Een vreemde mix is zichtbaar in dit dorp. Backpacker-toerisme en de authentieke Nepalese cultuur gaan hier schijnbaar goed hand in hand. Uit het ene winkeltje klinkt Snoop Dog, uit het andere winkeltje O mani Padmehum, een bekende Boeddhistische mantra. Namche bazaar; Namche bizar. Een prima plek dus voor een rustdag. Om bij te sterken. Hoewel dat eigenlijk niet nodig lijkt. Iedereen voelt zich goed. We lopen in een prima tempo en de eetlust is hoog. Gelukkig ook weer bij Niels, wiens maag de in Kathmandu bestelde spaghetti Carbonara niet kon waarderen. Hoewel het ook de carrot-cake kan zijn, want die kwam er bij zowel Niels als Miriam binnen korte tijd weer uit. Samen ziek zijn, dat is echte liefde.

Morgen gaan we verder, richting Tengboche. Daarna door naar de Kala Patar, een mooie uitzichtsberg van 5500 meter hoog. Vervolgens willen we via de Cho-la pas proberen in een naastgelegen dal te komen. Katja en Henk komen vandaag aan in Namche Bazaar. Zij doen binnen een paar dagen verslag van hun belevenissen.

Bekijk de foto's


Andere berichten


Meer nieuws